Monday 27 January 2014

Tuesday 14 January 2014

mir hossein

قلب‌های تپنده جنبش زنان ایران در شهر بن آلمان

نمایشگاه عکس و معرفی ۲۰ زن اکتیویست ایرانی با نام "قلب ایران هنوز می‌تپد" روز شنبه در شهر بن آلمان افتتاح شد. دفتر عفو بین‌الملل در بن و مرکز بین‌المللی زنان برگزارکنندگان این نمایشگاه در شهر بن هستند.

"قلب ایران هنوز می‌تپد" نام نمایشگاهی از عکس‌ها و خلاصه زندگی‌نامه ۲۰ زن اکتیویست ایرانی است که از روز شنبه (۱۱ ژانویه / ۲۱ دی) در مرکز بین‌المللی زنان در شهر بن آلمان برپا شده است.

دفتر سازمان عفو بین‌الملل در بن و مرکز بین‌المللی زنان در این شهر برگزارکنندگان این نمایشگاه هستند. ایده اولیه این نمایشگاه از سوی بخش ایران سازمان عفو بین‌الملل در دوبلین ایرلند در مارس ۲۰۱۲ ( فروردین ۱۳۹۱) ارائه و در همان شهر اجرا شد.

هدف از برپایی این نمایشگاه، به گفته برگزارکنندگان اولیه آن، تلاش برای ارائه تصویری از کنشگران جنبش زنان در ایران با تاکید بر آن است که "چهره قربانی" همه واقعیت زنان ایران نیست.

این نمایشگاه در دوبلین به خاطره هاله سحابی و بهاره علوی، دو فعال جنبش زنان ایران، تقدیم شد که در آن زمان یک سال از مرگ‌شان می‌گذشت. برپایی این نمایشگاه در شهر نورنبرگ آلمان هم‌زمان بود با اعتصاب غذای نسرین ستوده در زندان و به همین دلیل نمایشگاه با یاد و نام او برگزار شد.

شیرین عبادی، نسرین ستوده، بهاره هدایت، محبوبه کرمی، عالیه اقدام‌دوست، پروین اردلان، زهره ارزنی، ژیلا بنی یعقوب، شیوا نظرآهاری و شادی صدر از جمله فعالانی هستند که در این نمایشگاه معرفی شده‌اند.

مراسم افتتاحیه این نمایشگاه در شهر بن روز شنبه (۱۱ ژانویه / ۲۱ دی) با سخنرانی منصوره شجاعی، کنشگر حقوق زنان و یکی از زنان معرفی شده در این نمایشگاه، برگزار شد. شجاعی در ابتدای سخن خود ضمن تشکر از دفتر عفو بین‌الملل در آلمان و نیز کنشگران زن آلمانی به این نکته اشاره کرد که برپایی این نمایشگاه از ایرلند آغاز شد و در آن کشور تنها برای مدتی در دوبلین برقرار بود، اما با ورود به آلمان، این نمایشگاه در حال برگزاری در شهرهای گوناگون این کشور است. خانم شجاعی این اتفاق را نتیجه توجه زیاد زنان آلمانی به جنبش زنان ایران دانست و از آن قدردانی کرد.

منصوره شجاعی (چپ) در حال سخنرانی در مراسم گشایش نمایشگاه بن (۱۱ ژانویه) در کنار آزاده گلشایی، مترجم برنامه

منصوره شجاعی سپس به ذکر تاریخچه‌ای از جنبش زنان ایران از زمان مشروطه تا کنون پرداخت. وی به اتفاقات مهمی اشاره کرد که در هر دوره تاریخی در زمینه برابری حقوقی زنان در ایران روی داده، از جمله قانونی شدن حق تحصیل و حق اشتغال و برخورداری از حق رأی برای زنان.

این تلاشگر حقوق زنان به این نکته اشاره کرد که با وقوع انقلاب اسلامی در ایران زنان بیشتر حقوق خود را از دست دادند. شجاعی اما در عین حال به ائتلاف‌های مهمی اشاره کرد که در میان گروه‌های مختلف زنان پس از انقلاب و به خصوص در ۱۰ سال اخیر شکل گرفته است، از جمله جمع هم‌اندیشی زنان در سال ۲۰۰۳، کمپین جمع‌آوری یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز در سال ۲۰۰۶، ائتلاف لایحه خانواده در سال ۲۰۰۸، همگرایی زنان برای طرح مطالبات در سال ۲۰۰۹ به منظور طرح درخواست‌های زنان از نامزدهای ریاست جمهوری در انتخابات آن سال و بازسازی جمع هم‌اندیشی زنان در سال ۲۰۱۳ پس از ریاست جمهوری حسن روحانی.

منصوره شجاعی در پایان سخنان خود به زنانی اشاره کرد که نام‌شان در نمایشگاه "قلب ایران هنوز می تپد" آمده است. او متذکر شد که برخی از این زنان‌، همچون بهاره هدایت، هنوز در زندان هستند، برخی دیگر، مانند نسرین ستوده و ژیلا بنی یعقوب، بدون حکم قطعی آزادی از زندان آزاد شده‌اند و تعداد دیگری نیز، همچون شیرین عبادی، برنده نوبل صلح، آسیه امینی، پروین اردلان، خدیجه مقدم و نیز خود او ناچار به ترک ایران شده‌اند.

معرفی ۲۰ زن اکتیویست ایرانی در شهر بن آلمان

"قلب ایران هنوز می‌تپد" نام نمایشگاهی از عکس‌ها و خلاصه زندگی‌نامه ۲۰ زن اکتیویست ایرانی است که از روز شنبه (۱۱ ژانویه / ۲۱ دی) در مرکز بین‌المللی زنان در شهر بن آلمان برپا شده است. عکس‌پوسترها: مهرانگیز کار، منصوره شجاعی، نسرین ستوده، خدیجه مقدم و نرگس محمدی

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

او همچنین با اشاره به پراکندگی جغرافیایی که به دلیل مهاجرت زنان به وجود آمده تاکید کرد: «هرچند که جغرافیای زیستی جنبش زنان ایران به دلیل فشارها و محدودیت‌ها چند پاره شده است، اما زنان ایران در هرکجای این جغرافیای پاره پاره شده که سکونت دارند برای هدفی واحد که رسیدن به برابری است در تلاش هستند.»

بیشتر شرکت کنندگان در مراسم افتتاحیه نمایشگاه ۲۰ زن اکتیویست ایرانی در شهر بن، زنان آلمانی بودند. در بخش پرسش و پاسخ اکثر سوالات پیرامون نحوه ادامه فعالیت زنان ایرانی در داخل کشور و نیز چگونگی برقراری ارتباط بین زنان داخل و خارج کشور بود.

منصوره شجاعی در پاسخ به این پرسش‌ها تاکید کرد که قلب جنبش زنان همچنان در داخل ایران می‌تپد و فعالیت زنان کنشگر در خارج از کشور بیشتر جنبه حمایتی و انعکاس خواست‌های جنبش زنان در عرصه بین‌المللی را دارد.

نمایشگاه "قلب ایران هنوز می تپد" بعد از ایرلند به پیشنهاد منصوره شجاعی به آلمان آمد و ابتدا در شهر نورنبرگ و سپس در ارلانگن و هانوفر برپا شد.

"مرکز بین‌المللی زنان" که یکی از برگزارکنندگان این نمایشگاه در شهر بن است از ۱۵ سال پیش با هدف ایجاد هم‌پیوندی فرهنگی زنان مهاجر آغاز به کار کرده است. به گفته توبا صابری، یکی از اعضای این مرکز، ارائه مشاوره حقوقی رایگان به زنان مهاجر، ایجاد ارتباط میان زنان ملیت‌های مختلف و نیز آموزش توانایی‌های مختلف به زنان از جمله برنامه‌های این مرکز است.

نمایشگاه "قلب ایران هنوز می‌تپد" تا پایان ماه ژانویه (۱۱ بهمن) در محل مرکز بین‌المللی زنان (Internationales Frauenzentrum) در شهر بن برپاست و پس از آن در شهرهای توبینگن، مونستر، دارمشتات و هشت شهر دیگر آلمان برگزار خواهد شد.

DW.DE

ظریف: مخالفان حضور ایران در کنفرانس صلح سوریه پشیمان خواهند شد

محمدجواد ظریف٬وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی٬به کشورهایی که بر سر راه حضور ایران در کنفرانس صلح سوریه مانع ایجاد کرده‌اند هشدار داد که از این اقدام خود پیشمان خواهند شد.

نزدیک به یک هفته مانده به برگزاری کنفرانس صلح سوریه که قرار است به ابتکار آمریکا و روسیه و با حضور نمایندگان دولت و مخالفان سوریه و ۳۰کشور جهان در شهر مونترو سوئیس برگزار شود٬محمدجواد ظریف٬وزیر امور خارجه ایران هشدار داد که غیبت ایران در این کنفرانس٬مایه پشیمانی برگزارکنندگان آن خواهد شد.

به گزارش خبرگزاری فرانسه٬ظریف که در بیروت به سر می‌برد٬روز دوشنبه (۲۳دی٬۱۳ژانویه) در یک کنفرانس خبری با همتای لبنانی خود گفت برخی کشورها در تلاش‌اند تا از ایفای نقش ایران در یافتن راه‌حلی برای پایان دادن به بحران سوریه جلوگیری کنند٬اما از کار خود پشیمان خواهند شد.

ایران از مهم‌ترین هم‌پیمانان و حامیان رژیم بشار اسد در خاورمیانه است و قدرت‌های غربی تا کنون بارها نسبت به حمایت جمهوری اسلامی از سرکوب مخالفان در سوریه هشدار داده‌اند. حمایت جمهوری اسلامی از رژیم بشار اسد مهم‌ترین علت مخالفت با حضور ایران در این کنفرانس است. پیش‌تر مقامات دولتی آمریکا اعلام کرده بودند که تنها «تغییر بنیادی موضع جمهوری اسلامی در قبال اوضاع سوریه» شرایط را تغییر خواهد داد.

پیش‌شرط برای شرکت ایران در کنفرانس سوریه

پیش از سخنان وزیر امور خارجه ایران٬جان کری٬وزیر امور خارجه آمریکا پس از ملاقات سه‌جانبه با اخضر ابراهیمی٬نماینده ویژه سازمان ملل و اتحادیه عرب در امور سوریه و سرگئی لاوروف٬وزیر خارجه روسیه٬در پاریس٬اعلام کرده بود که ایران در صورت پذیرش طرح تشکیل دولت موقت در سوریه می‌تواند در کنفرانس صلح سوریه شرکت کند؛ طرحی که به تاکید مخالفان سوری٬بشار اسد و حامیانش در آن جایی نخواهند داشت.

ویلیام هیگ٬وزیر امور خارجه بریتانیا هم به تصریح گفت که ایران مشروط به پذیرش طرح دولت گذار در سوریه٬امکان شرکت در کنفرانس سوریه را خواهد یافت.

ظریف روز گذشته اعلام کرده بود که ایران مایل است در این کنفرانس حضور یابد٬اما برای شرکت در آن هیچ پیش‌شرطی را نخواهد پذیرفت و برای دریافت دعوت‌نامه این کنفرانس دست به اقدام ویژه‌ای نخواهد زد.

او در سخنان روز دوشنبه خود در بیروت بار دیگر تاکید کرد که ایران تن به هیچ پیش‌شرطی نخواهد داد و تنها در صورتی در این مذاکرات شرکت خواهد کرد که دعوت‌نامه رسمی آن را طبق همان روال مرسومی که برای دیگر کشورها ارسال شده دریافت کند.

او همچنین خطاب به قدرت‌های غربی گفت که «بحران سوریه باید به دست مردم سوریه حل شود و نیروهای خارجی با مداخله حداقلی فقط باید امکان یافتن راه‌حلی سیاسی برای بحران را تسهیل کنند٬نه این‌که در جایگاه قاضی بنشینند و برای گفت‌وگو شرط تعیین کنند.»

کنفرانس صلح سوریه قرار است به ابتکار آمریکا و روسیه و با هدف پایان دادن به بحران جاری در سوریه ۲۲ژانویه (۲بهمن) در شهر مونترو در سوئیس برگزار شود. آمریکا و روسیه از ماه مه (خرداد ماه) تصمیم به برگزاری این کنفرانس گرفتند٬اما برگزاری آن تا کنون سه بار به دلایل مختلف به تعویق افتاده است.

دولت سوریه اعلام کرده است که نمایندگانش در این کنفرانس حضور خواهند یافت٬اما ترک مسند قدرت از سوی بشار اسد را هرگز به عنوان گزینه‌ای روی میز نمی‌پذیرند. از سوی دیگر٬ائتلاف ملی سوریه٬از مهم‌ترین گروه‌های اپوزیسیون این کشور هم اعلام کرده که تنها در صورتی در این مذاکرات شرکت می‌کند که مطمئن شود بشار اسد و حامیانش در دولت انتقالی و آینده سوریه نقشی نخواهند داشت.

در سه سالی که از آغاز بحران سیاسی در سوریه می‌گذرد٬تا کنون بیش از ۱۳۰هزار نفر کشته و بیش از دو میلیون نفر آواره کشورهای هم‌جوار شده‌اند٬با این حال قدرت‌های جهانی همچنان تاکید می‌کنند که تنها راه پایان دادن به تراژدی جاری در سوریه٬یافتن راه‌حلی سیاسی است.