محرومیت وبلاگ نویس دربند محمدرضا پورشجره (سیامک مهر) از مرخصی درمانی

محرومیت وبلاگ نویس دربند محمدرضا پورشجره (سیامک مهر) از مرخصی درمانی
با وجود وضعیت حاد جسمی،وبلاگ نویس دربند ، محمدرضا پورشجره (سیامک مهر)همچنان از مرخصی درمانی محروم است. با وجود وضعیت حاد جسمی محمدرضا پورشجره (سیامک مهر) مسئولین همچنان از اعزام وی به مرخصی استعلاجی و یا بیمارستان امتناع میکنند. بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، محمدرضا پورشجره (سیامک مهر)، وبلاگ‌نویس ۵۱ ساله که از وضعیت وخیم جسمی رنج می‌برد، همچنان با مخالفت مسئولین زندان ندامتگاه مرکزی کرج مبنی بر اعزام به مرخصی درمانی و یا بیمارستان روبرو است. محمدرضا پورشجره از ضعف بینای، دیسک کمر، نارسایی کلیوی و درد معده رنج می‌برد و حتما باید در خارج از زندان رسیدگیهای درمانی بر روی ایشان انجام شود ولی مسئولین میگویند چون اتهام ایشان "اقدام علیه امنیت کشور" میباشد با مرخصی وی موافقت نمی‌کنند. یکی از بستگان محمدرضا پورشجره به گزارشگر هرانا گفت: "وی اکنون کارهای شخصی خود را به کمک سایر زندانیان انجام میدهد." گفتنی‌ است، محمدرضا پورشجره در تاریخ ۳۰ آذر ماه گذشته در شعبه ۱۰۹ دادگاه انقلاب کرج که به ریاست قاضی غلام سرابی برگزار شد، به اتهام سب‌النبی و توهین به مقدسات محاکمه شده بود. این وبلاگ نویس با تبرئه از اتهام سب النبی به اتهام توهین به مقدسات بنابر ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی به یک سال حبس محکوم شد. این در شرایطی است که پورشجره پیش‌تر از سوی دادگاه انقلاب به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به سه سال زندان محکوم شده بود. این زندانی سیاسی همچون پرونده قبلی خود به حکم صادر شده به خاطر عدم وجود رعایت قانون در دادگاه‌های قوه قضاییه اعتراضی نکرده است. محمدرضا پورشجره (سیامک مهر) در تاریخ ۲۱ شهریور ماه ۱۳۸۹ در منزل مسکونی خود در شهر کرج بازداشت شد. او بعد از بازداشت به سلول‌های انفرادی زندان رجایی‌شهر منتقل و مدت هفت ماه در سلول انفرادی مورد شکنجه و آزار و اذیت قرار گرفت که این فشار‌ها موجب آسیب‌های جسمی بر روی وی شده بود. بررسی موارد حقوقی نقض شده در این گزارش: • بخش دوم ماده ۲۲ کنوانسیون حقوق زندانیان: زندانیان بیماری که نیاز به معالجات ویژه و تخصصی دارند باید به موسسات تخصصی یا بیمارستان های غیرنظامی در خارج زندان منتقل شوند. بیمارستان مورد اشاره باید تجهیزات لازم، تخت کافی، لوازم دارویی مناسب و پزشک متخصص و آموزش دیده برای مراقبت های پزشکی و درمانی از زندانی بیمار را داشته باشد. • ماده ۲۴ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است همه گونه آزمایش پزشکی را به محض ورود هر زندانی به زندان و همینطور در صورت لزوم به عمل آورد. بنابراین چنانچه زندانی مبتلا به بیماری جسمی یا روانی باشد، در اسرع وقت باید کشف شود و اقدامات لازم نظیر جداسازی زندانیان مشکوک به بیماریهای عفونی یا مسری و باقی اقدامات درمانی و پزشکی در مورد آنها به انجام برسد. در مورد زندانیانی که مبتلا به نقص فیزیکی (جسمی) یا روانی هستند خدمات توانبخشی باید ارائه شود. پزشک زندان همچنین موظف است میزان ظرفیت فیزیکی هر زندانی را برای کار و فعالیتهای جسمانی تعیین کند. • ماده ۲۵ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است مراقبت سلامت جسمی و روانی زندانیان باشد و باید بصورت روزانه و با دقت تمام زندانیان بیمار را ویزیت کند، اعم از همه کسانی که از بیماری شکایت دارند و یا حتی زندانیانی که تصور می شود تمارض می کنند. • ماده ۱۰۲ آئین‎نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: بهداری موسسه یا زندان مکلف است دست کم ماهی یکبار نسبت به‌تست پزشکی کلیه محکومان اقدام نماید. • ماده ۱۰۳ آئین‎نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: در موارد ضروری خروج محکوم از زندان برای معالجه بایستی با تایید بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان و موافقت قاضی ناظر باشد. در موارد فوری محکومی بیمار به دستور پزشک یا بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام می‌گردد و مراتب باید در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود. • ماده ۱۱۲ آئین‎نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: هرگاه محکومی تازه وارد نسخه یا داروئی همراه داشته باشد اخذ و در اختیار بهداری زندان قرار می‌گیرد تا به تجویز پزشک به او داده شود و هرگاه دارو جنبه حیاتی برای وی دارد بایستی فوراً پس از معاینه و تجویز پزشک در اختیار وی قرار گیرد. • ماده ۱۱۳ آئین‎نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: زندانیان به محض احساس کسالت جریان را به مسئول امور نگهبانی زندان اطلاع داده و با اخذ معرفی‌نامه به بهداری موسسه یا زندان اعزام و دارو و دستورهای لازم پزشکی را دریافت می‌دارد.